Gogoan erabiltzen ditudan esperientzia pertsonalak dira nire motibazioen iturburuak, modu nahiko kriptikoan lan piktorikora eramanak. Surrealismoa, Sinbolismoa, filosofia klasikoa, okultismoa, fantasiazko literatura, teosofia eta psikologia dira identifikatzen naizen korronteetako batzuk. Espiritualtasuna ebokatzea bilatzen dute mugimendu hauek guztiek; nozio iheskorra da, eta, itxuretatik harago joanda, adimenaren gaitasunetara eta errealitatearen muinera iristeko bidea. Oinarrizko gaseosa horretatik lan egiten saiatzen naiz.
Pintorea naiz; hala identifikatzen dut neure burua. Nire ekoizpen piktorikoa sortzeko, buruan pixkanaka eraikitzen ditudan zenbait irudi mentaletatik abiatu, eta horiek errealitatera eramaten saiatzen naiz, prestatze-marrazkien, zirriborro digitalen eta, azkenik, pinturaren bidez. Gainera, dokumentazio bisualeko artxibo ikaragarri handia daukat, denboran zehar bildua; lehen, paperean izaten zen, eta orain, ezinbestean, hondorik gabeko putzu horretan, Interneten, non koloreagatik, estetikagatik, edo transmititzen duten ideia edo sentsazioagatik interesatzen zaizkidan erreferentziak aurkitzen ditudan.
Nire koadroak lasaiak dira, estatikoak; hala eta guztiz ere, begiesten dituenarengan barne-mugimendua sortzeko gauza dira haietako batzuk. Kontenplazio hori leiho gisa ulertzea gogoko dut, gaur egun sortzen diren fikzio ugarietako bat bailitzan; baina kasu honetan, lan pixka bat eskatzen du, gidoirik ez dagoelako, baizik eta normalean erreparatzen ez zaion bizitzaren alderdi batekin konektatzeko balio duten elementuen puzzlea: barne-mundua alegia; irudimen aktiboa; eta egunerokotasuna, albisteak eta pandemia ez diren kontuen inguruan fantaseatzeko gaitasuna.