Nire praktika artistikoa marrazkian oinarritzen da batez ere eta argiak, mugimenduak eta trazuak funtsezko garrantzia dute. Oso material sinpleekin lan egiten dut, batez ere arkatzarekin eta paperarekin. Sinpletasun horrek, eta denok erabili dugun materiala izateak, edonor edonon, egoera askotan, egin lezakeen zerbait bihurtzen ditu marrazkiak.
2018tik, gero eta marrazketa-teknika egokiagoa garatu dut, eta ahalik eta urrutien eramaten saiatu naiz. Formatu txikietako irudiak egiten hasi nintzen, kolore-geruzak gainjartzen dituztenak. Marraztutako marrazkiaren gainean marrazten dut etengabe, harik eta kolore gehiago hartzen ez duen arte, ia paperak gehiago ezin duen arte. Batuketa eta kenketa lana da, ezabaketaren bidez gehitu eta ostekoa. Ezabatzeak argia hondotik ateratzen du, eta koloreen eta formen arteko tentsioa bilatzen saiatzen da, marrazkiaren barruan bizirik dagoen bibrazioa. Ezabatutakoarekin lan asko egiten dut, marrazkia ez da inoiz erabat desagertzen, hondoa beti ezabatutakoaren, ezabatu ezin denaren eta gainean marrazten dudanaren arteko zerbait da. Horrela, hasiera eta amaiera elkarrekin bizi dira, baina ez hasi nintzenean bezala, eta denbora hau marrazkian ere ikus daiteke.
Gorputzak eta denborak gero eta presentzia handiagoa hartu dute marrazkien dimentsioak handitzearen ondorioz. Teknikak berak denbora luzez marrazten egotera behartzen du, eta denbora hori gorputzaren ondoko marrazkian agertzen da, trazuak mugimendua oso ikusgarri egiten baitu eta bibrazio baten bidez erakusten baita.
